Babil'in üst üste sekilerinde
Bahara muştu bir salkım gibisin
Bir bayram sabahı annemin sesi
Neşe dolan evim, barkım gibisin
Önümce İstanbul munis ve dingin
Nisanın benzine ruh veren rengin
Bir kadeh okyanus, dalgasız, engin
İçimde fırtına... Rakım gibisin!
Ev yolunda akşam çöküp karanlık
Basınca, koynunu düşünüp ılık
Dudağımda öksüz kalmış bir ıslık
Çalıp sığındığım şarkım gibisin
Ey baharın rüşdü, layemut Nisan
Ereğin yazımdır, koynumda bulsan
Din desem... Dinini terk eder insan
Seni terk edemem, ırkım gibisin.
M. Bahadırhan Dinçaslan