Sa beyler bayanlar,
Hayatımın en zor zamanlarından geçiyorum yine yaşadıklarımı anlatabileceğim gerçek dostum olmadığını düşündüğüm için içimdekileri sizlerle paylaşmak bir nebze de olsa içimi rahatlatacak.
Aslında herkesin ders çıkarması gereken noktalar var bu yaşamda
18 yaşımda evlendim (kendi tercihim ve hayatımda iyiki dediğim tek şey)
Tabi ki bu yaşta alınan sorumluluklar insanda ister istemez deformasyonlar meydana getirdi.
Her zaman yaptığım işte tuvalet bile temizlemek olsa en iyisi olmak için mücadele ettim ve ideallerim var hala..
21 yaşımda (genetik faktör yok) ilk tümörüm çıktı belli Bi süre tedavi gördüm atlattığımı Sandım.
25 yaşıma geldiğimde askerdeyken tekrar nüks etti ve anladım ki stresten kaynaklanıyor.. şartları sert ve katı kuralları olan bi ailede yetiştim bu nedenle kafaya takmak için bir çok sebep doğuruyor insan, Çünkü ailem her adımımın doğru olması için sürekli baskı kurdu. Belli Bi süre sonra insan otomatik olarak yanlış yapmamaya gayret etmenin ötesine giderek sürekli tetikte idealleri peşine kolan bir insan haline geliyor ve bu çağımızda çok ama çok yıpratıcı birşey genel olarak toplumda gayretin salakça görülüyor ama sen inanıyorsun doğru olduğuna ve peşinden gidiyorsun.
Çok şükür ailem, çalışıp aldığım bir ev ve arabam var, bir çok kişinin isteyeceği bir işim var neredeyse bütün türk tv dünyasıyla iletişim halindeyim birebir , Borcum yok harcım yok en önemli nokta şuki ; arkadaşlar keşke 1milyon borcum olsa da ailemi bırakıp gitme duygusunu hiç yaşamasaydım. 😢 Yani dünyanın hiçbir önemi kalmadı bende ne yazık ki
Neyse 2 gün önceye kadar gülüp eğleniyordum dün yine tümörüm olduğundan şüphelendim ağrım ve şişliği başlamış gibiydi, bu sabah işten izin alıp hastahaneye geldim kan verdim normalde sonuçlar 2 saate çıkardı 4 saattir sonuç paylaşamıyorlar benimle üstüne tomografiye yolladılar normalde birkaç saat sürer 30dk sonra çıkacağını belirttiler ve fazla ilgiliydiler..
Şu an biraz gözlerim dolu yaktım sigaramı hastahane bahçesinde tekrar gerçeklerle yüzleşeceğim birazdan aynı semptomları yaşıyorum biliyorum hissediyorum tekrar geldi.. Bi karar aldım organlarımın hepsini bağışladım enabızdan bugün şunu anladım arkadaşlar bu dünya malı gelip gider ama sağlık bir kere gittimi ne yazıkki gelmiyor.
Şansınız kapalıdır açılır ama hayat son bulunca sevdiklerinizi bir daha görememe duygusuna kapılmak anlatamayacağım kadar haykırmak istediğim bir duygu..
Sevdiklerinizin kıymetini sağlıklıyken bilin
Burada sadece @dost ile dertleştim çoğunuzda hakkım yoktur olsun siz yine helal edin bende varsa bendende helal olsun.
@Shellac
Bu arada ben Kralcorci3 arkadaşımın hesabını kullandım senden özür dilerim jewelbet yüzünden sana kötü laflar ettim hakkını helal et belki yine ban yerim ama gidersemde bunu bil 😊
Umuyorum ki yine güzel günlerde görüşürüz
Hayatımın en zor zamanlarından geçiyorum yine yaşadıklarımı anlatabileceğim gerçek dostum olmadığını düşündüğüm için içimdekileri sizlerle paylaşmak bir nebze de olsa içimi rahatlatacak.
Aslında herkesin ders çıkarması gereken noktalar var bu yaşamda
18 yaşımda evlendim (kendi tercihim ve hayatımda iyiki dediğim tek şey)
Tabi ki bu yaşta alınan sorumluluklar insanda ister istemez deformasyonlar meydana getirdi.
Her zaman yaptığım işte tuvalet bile temizlemek olsa en iyisi olmak için mücadele ettim ve ideallerim var hala..
21 yaşımda (genetik faktör yok) ilk tümörüm çıktı belli Bi süre tedavi gördüm atlattığımı Sandım.
25 yaşıma geldiğimde askerdeyken tekrar nüks etti ve anladım ki stresten kaynaklanıyor.. şartları sert ve katı kuralları olan bi ailede yetiştim bu nedenle kafaya takmak için bir çok sebep doğuruyor insan, Çünkü ailem her adımımın doğru olması için sürekli baskı kurdu. Belli Bi süre sonra insan otomatik olarak yanlış yapmamaya gayret etmenin ötesine giderek sürekli tetikte idealleri peşine kolan bir insan haline geliyor ve bu çağımızda çok ama çok yıpratıcı birşey genel olarak toplumda gayretin salakça görülüyor ama sen inanıyorsun doğru olduğuna ve peşinden gidiyorsun.
Çok şükür ailem, çalışıp aldığım bir ev ve arabam var, bir çok kişinin isteyeceği bir işim var neredeyse bütün türk tv dünyasıyla iletişim halindeyim birebir , Borcum yok harcım yok en önemli nokta şuki ; arkadaşlar keşke 1milyon borcum olsa da ailemi bırakıp gitme duygusunu hiç yaşamasaydım. 😢 Yani dünyanın hiçbir önemi kalmadı bende ne yazık ki
Neyse 2 gün önceye kadar gülüp eğleniyordum dün yine tümörüm olduğundan şüphelendim ağrım ve şişliği başlamış gibiydi, bu sabah işten izin alıp hastahaneye geldim kan verdim normalde sonuçlar 2 saate çıkardı 4 saattir sonuç paylaşamıyorlar benimle üstüne tomografiye yolladılar normalde birkaç saat sürer 30dk sonra çıkacağını belirttiler ve fazla ilgiliydiler..
Şu an biraz gözlerim dolu yaktım sigaramı hastahane bahçesinde tekrar gerçeklerle yüzleşeceğim birazdan aynı semptomları yaşıyorum biliyorum hissediyorum tekrar geldi.. Bi karar aldım organlarımın hepsini bağışladım enabızdan bugün şunu anladım arkadaşlar bu dünya malı gelip gider ama sağlık bir kere gittimi ne yazıkki gelmiyor.
Şansınız kapalıdır açılır ama hayat son bulunca sevdiklerinizi bir daha görememe duygusuna kapılmak anlatamayacağım kadar haykırmak istediğim bir duygu..
Sevdiklerinizin kıymetini sağlıklıyken bilin
Burada sadece @dost ile dertleştim çoğunuzda hakkım yoktur olsun siz yine helal edin bende varsa bendende helal olsun.
@Shellac
Bu arada ben Kralcorci3 arkadaşımın hesabını kullandım senden özür dilerim jewelbet yüzünden sana kötü laflar ettim hakkını helal et belki yine ban yerim ama gidersemde bunu bil 😊
Umuyorum ki yine güzel günlerde görüşürüz
