herkes ayrı telden çalmış. Arkadaşın yaptığı hırsızlık ve kumar bağımlılığının geldiği son nokta diyebiliriz bunun bir tık ötesi karını ve çocuğunu satmak. Yanlış anlamayın arkadaş bu konuda kesinlikle haksız ve suçlu çünkü sana emanet edilen bir parayı harcayacak cesareti kendinde bulabilmen büyük bir gafletin işaretidir. Ben inançlı ya da inançsız bir insanım bu kimseyi ilgilendirmez fakat ben kumar bağımlılığını dibine kadar yaşadım kredi çektim patladı borç aldım patladı. Fakat o kadar binlerce liralar batırmama rağmen bana emanet edilen paraya asla ihanet etmedim edemedim. Çünkü işin sonunda felaket olacağını biliyorum. Felaketleri yaşadım paraları batırdım olmayan paraları yatırdım ama gidip bankadan aldım şanaldan aldım evkurdan aldım batırdım. Vesselam arkadaşa da kızamıyorum niye kızamıyorum diye soracak olursanız ben ve benim gibi kumarbaz olup bu yollardan dönen arkadaşlarım benim ne demek istediğimi çok net anlar. Bizlerde bu raddenin bir tık altına geldik belki arkadaş bizim kadar para batırsaydı bu noktaya gelmezdi 15.000 için değmeyecek şeyler yapmış. O an ki akıl tutulmasını çok iyi bilirim 15.000 tl sanki 1.500.000 tl gibi gelir insana herkesin borç skalası ve kafasındaki rakam iç dünyasında ve maddiyatına göre değişiyor. El s*knı görmeyen kendininkini balyoz sanarmış hesabı yani. Arkadaşa çok ağır konuşanlar olmuş yok şu kadarsın yok bu yapılır mı yok adamsın değilsin yok cezanı çek. Adam zaten cezasını en büyük cezasını utanç kaynağı olarak ömrünün sonuna kadar çekecek. Siz gerçek bir kumarbaz olsaydınız eğer büyük hataların eşiğine gelip o eşikten atlayıp en yakınınızdaki kişinin dahi size güvenirken 3 kere düşündüğünü görmeyi ve görürken ne kadar acı çektiğinizi içinizde hissetmeyi yaşamamışsınız demektir. Güven kayboldu mu bir kere hayattaki her şeye geç kalıp soru işaretleri ile yaşatırsınız sevdiklerinizi. Kumar bir hastalıktır. Bütün kumarbaz dostlara ve dost olanlara Dostoyevskinin Kumarbaz kitabını öneririm. Dostoyevski dediğimiz dünyanın en önemli kült eserlerini edebiyata kazandırmış bir yazar bile gençliğinden ölene kadar kumar bağımlılığı ile mücadele etmiş bir isim. O yüzden kimse "ben yapmam, başına geldiyse çekeceksi" gibi tecrübesiz ve acımasız yorumlar yapmasın. Yapmam diyip emin olan kişi bağımlı değildir. Bir bağımlıyı ancak bir bağımlı anlar. O yüzden ben arkadaşı kınıyorum yaptığı hatadır fakat ona bela okuyup onu incitmek istemem çünkü aynısı olmasa da kendi paramı ve ailemi kaybedip üzmüşlüğüm var. Arkadaş akıl tutulması ve kumarın getirmiş olduğu seratonine muhtaç halde. Kafanızı şişirdim velhasıl kelam "kimseyi yargılamayın, hayat önünüze öyle şeyler çıkarır ki bu ben miyim diye sorarsınız kendinize" kalın sağlıcakla. Dipnot: Şuan için bağımlı olduğumu söyleyemem fakat kendimi dizginlemeyi öğrendim. Param olursa oynuyorum olmazsa oynamıyorum. cebimde 100tl varsa gidip onu yatırmıyorum. Sosyalleşiyorum, dostlarımla kahve içiyorum. Sizede bütün kumar bağımlılarına tavsiye ederim. Bol bol insan tanıyıp kitap okuyup kültürlenip bilgilenin. Çevre edinip yeni insanlar tanıyın.